dr Anna Chrobry
Temat: Po co nam ten kosmos?
Dr Anna Chrobry jest fizykiem obecnie pochłoniętym przez swoją pasję do przestrzeni kosmicznej.
Od dziesięciu lat mieszka i pracuje w niemieckiej „kosmicznej dolinie krzemowej” Bremen i jest profesjonalistką w sektorze lotniczym i astronautycznym, ze szczególnym uwzględnieniem koordynacji projektów, studiów poświęconych tworzeniu H/W i S/W. Chrobry ukończyła liceum z wyróżnieniem – medalem Bolesława Prusa oraz otrzymała Nagrodę Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej za wybitne osiągnięcia naukowe. Po uzyskaniu tytułu doktora fizyki we współpracy z Niemiecką Agencją Kosmiczną DLR, Chrobry współpracowała z międzynarodowymi liderami Airbus, Rolls Royce przy głównych projektach. Dla Airbusa ESM ORION, który zabierze pierwszą w historii kobietę na Księżyc w ramach misji Artemis, opracowywała rozwiązania termalne.
W 2018 r. dr Chrobry dołączyła do grupy OHB, która jest trzecią największą firmą LSI (Large System Integrator) w Europie. Zajmuje się tam tworzeniem satelitarnej telekomunikacji przyszłości. https://www.ohb.de/en/magazine/weohb-part-8-our-work-is-a-bit-like-reading-a-glass-ball/
Chrobry jest głęboko przekonana, że połączenie sił w całej Europie ma kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju sektora kosmicznego. Twardo stąpa po Ziemi i nie zapomina o ziemskich sprawach, takich jak walka o ochronę środowiska czy edukacja dziewczynek.
Długoterminową misją dr Chrobry jest inspirowanie kobiet do rozwoju kariery w dziedzinie technologii https://sfi.pl/podcast-z-dr-anna-chrobry-dodatkowe-materialy/
Chrobry twierdzi, że wybrała Niemcy jako swoją nową ojczyznę, miejsce docelowe dla doktoratu, zwabiona przez kraj wielkiego fizyka Einsteina, kompozytora Beethovena i pisarza Goethego, gdzie została uhoronowana tytułem insprirującego fizyka w 2020:
Linki:
https://www.ohb.de/en/magazine/weohb-part-8-our-work-is-a-bit-like-reading-a-glass-ball/
https://sfi.pl/podcast-z-dr-anna-chrobry-dodatkowe-materialy/
dr Milena Ratajczak
Temat: Nasze miejsce we Wszechświecie
Milena Ratajczak – doktor astronomii, adiunkt w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła studia magisterskie na UAM w Poznaniu, stopień doktora uzyskała w CAMK PAN w Toruniu, była związana naukowo z Uniwersytetem Wrocławskim i Uniwersytetem Karola w Pradze. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół tematyki gwiazd podwójnych oraz planet pozasłonecznych. Jest członkiem grupy OGLE - wielkoskalowego przeglądu nieba przy użyciu polskiego teleskopu zlokalizowanego w Chile, a także projektu Solaris - mającego na celu poszukiwanie egzoplanet za pomocą sieci robotycznych teleskopów zlokalizowanych na południowej półkuli. Współpracuje z międzynarodowym konsorcjum programu BRITE wykorzystującym konstelację nano-satelitów do obserwacji najjaśniejszych gwiazd w naszej Galaktyce. W wolnych chwilach popularyzuje naukę jako koordynator edukacyjnego program UNAWE w Polsce oraz członek zarządu fundacji New Space, MultiŚwiat, a także Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. Współpracuje z pismami popularnonaukowymi, redaguje książki i gry o tematyce astronomicznej. W weekendy biega, najchętniej po górach.
Barbara Horyń
Doktorantka Uniwersytetu Islandzkiego na kierunku turystyka arktyczna. Wieloletni nauczyciel edukacji eksperymentalnej w USA, Chinach, Meksyku i na Islandii. W 2018 ukończyła studia na Spitsbergenie jako przewodnik polarny prowadząc wycieczki na Antarktydzie, psie zaprzęgi na Spitsbergenie, wyprawy na nartach na Grenlandii oraz oprowadzała po lodowcu na Islandii. Obecnie prowadzi badania na temat bezpieczeństwa turystów w rejonach polarnych.
Temat: Polarny kosmos
Wyprawy w przestrzeń opierały się zawsze na logistyce przygotowywanej przez zespoły naziemne, opracowujące strategie i rozwiązania na dalekie podróże poza zasięgiem fizycznej pomocy z Ziemi. Nieskończony horyzont, niesprzyjające warunki pogodowe oraz izolacja łączy zarówno świat polarny, jak i kosmos, dlatego też to właśnie te miejsca stają się placem zabaw dla przyszłych astronautów oraz badaczy kosmosu. Co Islandia ma związanego z lądowaniem na księżycu? Jak Spitsbergen bada kosmos? Jaka wiedza z Antarktydy może się przydać przyszłemu astronaucie? Zapraszam na prezentacje o polarnym świecie, który kryje niewiele mniej tajemnic niż kosmos!
Waldemar Grabowski
Waldemar Grabowski, Centrum Nauki Keplera - Planetarium Wenus Fizyk komputerowy, dydaktyk i popularyzator nauki; pasjonat astronomii i astrofizyki. Jeden z głównych specjalistów w Centrum Nauki Keplera - Planetarium Wenus. Wiceprezes Stowarzyszenia Nauczycieli Fizyki SNaFi. Były Ambasador Kosmiczny Europejskiego Biura Edukacji Kosmicznej - ESERO Polska w Warszawie. Uczestnik szeregu szkoleń i warsztatów w Polsce i za granicą, w tym m.in.: w CERN, ESA i Centrum Dydaktycznym NASA. Opiekun wielu zespołów uczniowskich startujących w prestiżowych konkursach w Polsce i za granicą, m.in. CanSats in Europe, UAV Airborne Delivery Challenge w Australii, AstroPi, Remote Mars Yard czy też Odysseus II.
Temat: "Lądownik księżycowy" 20 lipca 1969 roku - dzień, który na zawsze zmienił niemalże wszystko.
Chwila, w której Neil Armstrong jako pierwszy człowiek postawił swoją stopę na Srebrnym Globie był dniem, w którym spotkały się jednym momencie marzenia, technologia i nauka. Coś co wydawało się niemożliwym, stało się rzeczywistością. Opowiemy o tym jak, skąd i dlaczego akurat z tych miejsc lecimy w Kosmos oraz zachęcimy Państwa do wykonania własnego księżycowego lądownika dla ‘żywego’ jajkonauty.
Niezbędne materiały:
- 1 jajko kurze surowe
- 6 kartek papieru - format A4
- 4 słomki do napojów
- 2 pianki marshmallows
- 5 patyczków drewnianych (np. wykorzystywanych do przygotowania szaszłyków)
- 4 plastikowe woreczki śniadaniowe
- sznurek, min. 1 m
- taśma klejąca
- 4 balony
Do pobrania: Lądownik Księżycowy - Lista
Temat: Jak rozbudzić miłość do kosmosu?
Jednym z największych zarzutów kierowanych w stronę różnych systemów edukacji jest to, że nie pozwalają one na znalezienie wystarczającej ilości miejsca na kreatywność czy rozbudzanie pasji wśród uczniów w innowacyjny sposób. Stale staramy się odtwarzać odgórnie przyjęte wzorce, realizować programy kształcenia, często nie mając możliwości zadbania o interdyscyplinarność. Nauczanie przedmiotów ścisłych jak najbardziej może być realizowane nie tylko w szkolnych ławach podczas lekcji fizyki, chemii czy matematyki, lecz także podczas zajęć z języków obcych. Dlatego też mając na względzie szereg trudności, z którymi borykają się polscy nauczyciele, chcielibyśmy przybliżyć z jakich materiałów przygotowanych m.in. przez ESA, NASA czy Space Awareness każdy z Was może skorzystać, aby połączyć w jedno różne dziedziny nauki w taki sposób, aby Wasi uczniowie zdobyli możliwość poszerzania swojej wiedzy z zakresu przedmiotów STEAM, a przy okazji aby Kosmos na stałe zagościł na Waszych zajęciach!
Sławomir Miernicki
Nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Siedlcach. Fizyk z wykształcenia, astronom z zamiłowania. Popularyzator astronomii i nauk ścisłych. Laureat nagrody I stopnia Polskiego Towarzystwa Fizycznego im. Grzegorza Białkowskiego dla Nauczycieli Fizyki w 2020 r.mir Miernicki
Celem spotkania jest omówienie w jaki sposób można wdrażać do realizacji podstawy programowej elementy astronomii, zwłaszcza, gdy nie ma pozornie na nią miejsca. Omówione zostaną przyrządy astronomiczne, sposób ich działania, a także przykłady ich zastosowania.
Justyna Średzińska
Justyna Średzińska – ESERO
Magister fizyki, specjalistka do spraw merytorycznych w Europejskim Biurze Edukacji Kosmicznej (ESERO-Polska). Swoją pasję do kosmosu przekazuje w pracy edukacyjnej. W ramach programu ESERO-Polska organizuje konferencje dla nauczycieli i nauczycielek, chcących wprowadzać tematykę kosmiczną na swoje zajęcia. Prowadzi różnorodne aktywności rozwijające wiedzę z zakresu astrofizyki i technologii kosmicznych oraz konkursy Europejskiej Agencji Kosmicznej. Prowadzi cykl spotkań „Galaktyka kobiet”.
Temat: Księżycowe projekty
Skoro mamy zamieszkać na Księżycu lub zupełnie innej planecie, powinniśmy zaprojektować swój nowy dom i zastanowić się jakie elementy będą nam potrzebne do życia. Niczym prawdziwi inżynierowie i inżynierki wyjdziemy z pomysłami jak zaprojektować poszczególne fragmenty bazy księżycowej i co powinno się w nich znaleźć. Postaramy się przejść przez pełny proces projektowania i prototypowania. Podczas warsztatów zapoznamy się z darmowym narzędziem Tinkercad, w którym można puścić wodzę fantazji przy projektowaniu modeli 3D, nie tylko księżycowych domostw! Warsztaty pomogą w przygotowaniach do wzięcia udziału w wyzwaniu Moon Camp (https://esero.kopernik.org.pl/moon-camp/).
Niezbędne materiały: komputer z myszką (koniecznie, bez niej ciężko poruszać się po programie), dobre łącze internetowe, stworzone konto na Tinkercad: https://www.tinkercad.com/ (niezbędny e-mail)
Olek Jasiak
Edukator Centrum Nauki Kopernik oraz Autonomicznej Przestrzeni Edukacyjnej. Od 2017 koordynuje biuro edukacji kosmicznej ESERO-Polska. W przeszłości m.in. badał ewolucję komet oraz uczestniczył w budowie analoga łazika marsjańskiego. Ostatnimi czasy najbardziej interesuje go edukacyjne wykorzystanie zdjęć satelitarnych.
Temat: Kosmiczna prasówka:
Szkoła daje nam unikalną okazję do tego, aby wspólnie z młodymi osobami omawiać i komentować dziejące się wokół nas wydarzenia. Do poruszenia niektórych z nich mogą się przydać nam zdjęcia satelitarne ukazujące zmiany, które zaszły na danym terenie.
Przykłady zmian, które możemy zobaczyć z orbity można by mnożyć – od wysychania jezior na Pojezierzu Gnieźnieńskim, do megapożarów w Kalifornii czy licznych katastrof związanych z wydobyciem ropy naftowej. Jeśli trafią one do świadomości naszych uczniów i uczennic już poza szkołą, mogą stanowić dobrą kotwicę, aby wykorzystać to zainteresowanie do poszerzenia ich (naszego) zrozumienia tych zjawisk.
Podczas warsztatów postaramy się odgrzebać w naszej kolektywnej pamięci takie zdarzenia z ostatniego czasu, które można wykorzystać podczas pracy z młodymi osobami. Skupimy się dodatkowo na takich wydarzeniach, które zaobserwować będzie można przy użyciu zdjęć satelitarnych, tak aby móc je później bezproblemowo przestawić naszym uczniom i uczennicom. Wspólnie ocenimy jaki potencjał dydaktyczny drzemie w takiej analizie aktualności.
Przygotowanie do warsztatów:
Przed samymi warsztatami bardzo proszę, żebyś znalazł/a czas na to, żeby przejrzeć różne materiały medialne z ostatnich 2 tygodni. Poszukaj w nich wydarzeń, które w Twojej ocenie będą mogły być ciekawe do zaobserwowania na zdjęciach satelitarnych. Nie musisz tych przypuszczeń weryfikować na własną rękę – postaramy się wziąć jak najwięcej takich propozycji na warsztat.
Do udziału w warsztatach nie jest wymagana znajomość żadnego oprogramowania, ale przydatnym może być zapoznanie się z filmikami wprowadzającymi do przeglądarki zdjęć EO Browser, dostępnymi tutaj: https://esero.kopernik.org.pl/materialy-edukacyjne/filmy-edukacyjne/
Marta Pietrow
Nauczycielka fizyki i ambasador edukacyjnych działań kosmicznych. Popularyzatorka nauki.
Temat: Czego szukamy w materii księżycowej?
1. Czego szukamy w materii księżycowej – wykonamy model krateru uderzeniowego
Niezbędne materiały: naczynie wielkości pokrywki od pudełka po butach, 0,5kg mąki, sitko, 2 łyżki kakao, kilka drobnych kamyków lub koralików
2. Kometa DIY – wykonamy model komety
Niezbędne materiały: jajko styropianowe, patyczek do szaszłyków, kolorowe drobne kamyczki i koraliki, 3 druciki kreatywne, ok. 30cm wąskiej tasiemki, folia streczowa
3. Lecimy (lądujemy) na Marsa – wykonamy model orbitera
Niezbędne materiały: prostopadłościan z gąbki do stroików wielkością zbliżony do pudełka zapałek, trzy wykałaczki, folia aluminiowa, mała foremka papierowa na muffinki, niebieski kartonik techniczny o wymiarach około 10cm x 10cm, taśma klejąca
Anna Sierpińska
Anna Sierpińska, popularyzatorka nauki, specjalizacja: wpływ zmiany klimatu na środowisko przyrodnicze. Redaktorka portalu Nauka o klimacie.
Temat: Jak zmiana klimatu wpłynie na nasze życie?
Informacje o zmianie klimatu coraz częściej pojawiają się w mediach. Dzieci i młodzież uświadamiają sobie, że ich życie może wyglądać zupełnie inaczej niż ich rodziców i dziadków. Rosnąca temperatura Ziemi jest jednym z czynników, który będzie kształtował przyszłość. Jakich zmian możemy się spodziewać na świecie i w Polsce? W jaki sposób można zaadaptować się do zmian i próbować je ograniczać? Na końcu wykładu zapraszam do wspólnej dyskusji o tym, w jaki sposób powinno się komunikować temat zmiany klimatu dzieciom i młodzieży.
Bloki tematyczne:
- Przeszłość i teraźniejszość systemu klimatycznego Ziemi;
- Skutki zmiany klimatu (w tym w Polsce);
- Jak ograniczyć zmianę klimatu i przystosować się do nowych warunków klimatycznych?
Lilianna Zabierowska
Lilianna - Iwona Zabierowska Konsultantka Dolnośląskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli we Wrocławiu. Ekspertka w dziedzinie nauczania biologii, oceniania kształtującego, kompetencji kluczowych i kompetencji przyszłości. Orędowniczka edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz wykorzystywania narzędzi myślenia krytycznego nie tylko w edukacji. Propagatorka i realizatorka innowacyjnych metod i technik nauczania biologii. Wieloletnia nauczycielka biologii, egzaminatorka egzaminu maturalnego z biologii oraz doradczyni metodyczna biologii. Autorka publikacji z zakresu nauczania biologii, coachingu i tutoringu oraz oceniania kształtującego. Pomysłodawczyni i współorganizatorka pięciu ogólnopolskich konferencji poświęconych problemom współczesnej edukacji, poszukująca nowoczesnego modelu szkoły przyjaznej uczniowi.
Temat: Po co nam edukacja o zrównoważonym rozwoju?
Dynamiczny rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych sprawia, że jesteśmy świadkami procesów i zjawisk o charakterze globalnym. Wiele z nich ze względu na duży poziom złożoności stanowi wyzwania, których nie da się rozwiązać z perspektywy jednostki czy też grupy. W wystąpieniu określę miejsce i rolę edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju we współczesnej szkole.
Grzegorz Sęk
Astronom, nauczyciel dyplomowany w Młodzieżowym Obserwatorium Astronomicznym im. Kazimierza Kordylewskiego w Niepołomicach, redaktor bloga „uczniowie.moa.edu.pl”.
Temat: Uczniowskie badania satelitarne Ziemi
Porozmawiamy o działaniach interdyscyplinarnych, łączących wiedzę z przedmiotów przyrodniczych takich jak fizyka, geografia i chemia z biologią, historią oraz matematyką, a nawet z językami: polskim i angielskim. Doskonałym narzędziem realizacji takich zamierzeń są uczniowskie projekty satelitarnych badań powierzchni naszej planety i zmian na niej zachodzących.
Niezbędne materiały: https://earthobservatory.nasa.gov/, https://www.earthkam.org/, https://apps.sentinel-hub.com/eo-browser, https://eol.jsc.nasa.gov/.
Meridian
Pierwsza w Polsce platforma edukacyjna z multimedialnymi mapami i pomocami dydaktycznymi. Wspiera pracę nauczycieli, przyciąga i angażuje uczniów.
Temat: Multimedialne mapy na platformie Meridian Prime
Marcin Gąsiorowski oraz Radosław Grochowski, przedstawiciele wydawnictwa Meridian
