dr Olga Malinkiewicz
Saule Technologies
11:45 - 12:30
Ogniwa perowskitowe to przełomowa technologia fotowoltaiczna, pozwalająca na pozyskiwanie energii zarówno ze światła słonecznego, jak i sztucznego. Drukowane na elastycznych foliach, są lekkie, ultra cienkie, i bardzo wydajne, dzięki czemu zakres ich potencjalnych zastosowań jest znacznie większy niż zakres zastosowań tradycyjnych ogniw krzemowych.
Wszystko to stwarza ogromne możliwości ich wykorzystania w branży kosmicznej, otwierając drzwi do niedostępnych wcześniej rozwiązań technologicznych. Statki kosmiczne, satelity, bezzałogowe pojazdy latające, a może urządzenia użytku osobistego przeznaczone do użytku wewnętrznego; jakie rozwiązania dla branży kosmicznej stwarzają te przełomowe ogniwa?
CTO Saule Technologies - dr Olga Malinkiewicz - odpowie na to pytanie, zabierając publiczność do fascynującego świata jednego z najbardziej przełomowych rozwiązań fotowoltaicznych naszych czasów.
11:45 - 12:30
Ogniwa perowskitowe to przełomowa technologia fotowoltaiczna, pozwalająca na pozyskiwanie energii zarówno ze światła słonecznego, jak i sztucznego. Drukowane na elastycznych foliach, są lekkie, ultra cienkie, i bardzo wydajne, dzięki czemu zakres ich potencjalnych zastosowań jest znacznie większy niż zakres zastosowań tradycyjnych ogniw krzemowych.
Wszystko to stwarza ogromne możliwości ich wykorzystania w branży kosmicznej, otwierając drzwi do niedostępnych wcześniej rozwiązań technologicznych. Statki kosmiczne, satelity, bezzałogowe pojazdy latające, a może urządzenia użytku osobistego przeznaczone do użytku wewnętrznego; jakie rozwiązania dla branży kosmicznej stwarzają te przełomowe ogniwa?
CTO Saule Technologies - dr Olga Malinkiewicz - odpowie na to pytanie, zabierając publiczność do fascynującego świata jednego z najbardziej przełomowych rozwiązań fotowoltaicznych naszych czasów.
Prof. Agnieszka Zalewska
Instytut Fizyki Jądrowej PAN
12:35 - 13:20
W tym roku w CERNie odbyło się uroczyste sympozjum z okazji dziesięciolecia odkrycia bozonu Higgsa. Była to ostatnia cegiełka potrzebna do domknięcia Standardowego Modelu fizyki cząstek. Ten model bardzo precyzyjnie opisuje wszystkie dane doświadczalne dotyczące tzw. materii barionowej, ale z fitów do różnych danych kosmologicznych z zastosowaniem najlepszego obecnie modelu kosmologicznego wiemy, że materia barionowa stanowi zaledwie około 5% masy-energii Wszechświata. Czym jest pozostałe 95%, a w szczególności jakie cząstki odpowiadają za blisko 25% tzw. ciemnej materii? Co spowodowało, że po Wielkim Wybuchu zakłócona została równowaga pomiędzy materią i antymaterią i powstał nasz materialny świat? Na te wielkie otwarte pytania starają się odpowiedzieć przede wszystkim eksperymenty z fizyki cząstek, astrofizyki i kosmologii, ale odstępstw od Modelu Standardowego szuka się też w eksperymentach z fizyki jądrowej i z fizyki atomowej. Szczególne ciekawych informacji zdają się dostarczać badania neutrin.
12:35 - 13:20
W tym roku w CERNie odbyło się uroczyste sympozjum z okazji dziesięciolecia odkrycia bozonu Higgsa. Była to ostatnia cegiełka potrzebna do domknięcia Standardowego Modelu fizyki cząstek. Ten model bardzo precyzyjnie opisuje wszystkie dane doświadczalne dotyczące tzw. materii barionowej, ale z fitów do różnych danych kosmologicznych z zastosowaniem najlepszego obecnie modelu kosmologicznego wiemy, że materia barionowa stanowi zaledwie około 5% masy-energii Wszechświata. Czym jest pozostałe 95%, a w szczególności jakie cząstki odpowiadają za blisko 25% tzw. ciemnej materii? Co spowodowało, że po Wielkim Wybuchu zakłócona została równowaga pomiędzy materią i antymaterią i powstał nasz materialny świat? Na te wielkie otwarte pytania starają się odpowiedzieć przede wszystkim eksperymenty z fizyki cząstek, astrofizyki i kosmologii, ale odstępstw od Modelu Standardowego szuka się też w eksperymentach z fizyki jądrowej i z fizyki atomowej. Szczególne ciekawych informacji zdają się dostarczać badania neutrin.
Prof. Katarzyna Malinowska
Akademia Leona Koźmińskiego
14:10 - 14:55
Zamierzam Państwa przekonać, że kobieta w kosmosie to nie tylko kosmonautka Valentina lub inżynierki, fizyczki Margot Shetterly, Mary Jackson, lub Katherine Johnson. To także prawniczki, ekonomistki, finansistki, nauczycielki i wiele innych kobiet wykonujących różne zawody! Każda z nas może wziąć udział w tej pasjonującej przygodzie.
14:10 - 14:55
Zamierzam Państwa przekonać, że kobieta w kosmosie to nie tylko kosmonautka Valentina lub inżynierki, fizyczki Margot Shetterly, Mary Jackson, lub Katherine Johnson. To także prawniczki, ekonomistki, finansistki, nauczycielki i wiele innych kobiet wykonujących różne zawody! Każda z nas może wziąć udział w tej pasjonującej przygodzie.
dr Natalia Zalewska
Centrum Badań Kosmicznych PAN
15:25 - 16:10
Nigdy nie wiadomo co los przyniesie, jednak warto mieć marzenia bo potrafią się spełnić. Opowiem o moim dążeniu do spełnienia marzeń i dlaczego akurat zajmuję się Marsem. Opowiem jak to kiedyś spotkały się trzy muzy, nauki teatru i muzyki i jak ze sobą współpracują i dlaczego Mars w końcu stał się najważniejszym bohaterem mojego życia.
15:25 - 16:10
Nigdy nie wiadomo co los przyniesie, jednak warto mieć marzenia bo potrafią się spełnić. Opowiem o moim dążeniu do spełnienia marzeń i dlaczego akurat zajmuję się Marsem. Opowiem jak to kiedyś spotkały się trzy muzy, nauki teatru i muzyki i jak ze sobą współpracują i dlaczego Mars w końcu stał się najważniejszym bohaterem mojego życia.
dr Anna Chrobry
Airbus Defence and Space
17:10 - 17:55
Już za trzy lata, w 2025 roku, wrócimy na Księżyc. Nowy program księżycowy został nazwany Artemis, od imienia greckiej bogini łowów i siostry bliźniaczki Apolla. Tym razem to kobiety grają pierwsze skrzypce w kosmicznym wyścigu i choć dla pierwsze astronautki postawienie stopy na Księżycu będzie drobnym krokiem, to dla nas wszystkich, dla kobiet zajmujących się nauką i przemysłem kosmicznym, będzie to ogromny skok.
17:10 - 17:55
Już za trzy lata, w 2025 roku, wrócimy na Księżyc. Nowy program księżycowy został nazwany Artemis, od imienia greckiej bogini łowów i siostry bliźniaczki Apolla. Tym razem to kobiety grają pierwsze skrzypce w kosmicznym wyścigu i choć dla pierwsze astronautki postawienie stopy na Księżycu będzie drobnym krokiem, to dla nas wszystkich, dla kobiet zajmujących się nauką i przemysłem kosmicznym, będzie to ogromny skok.
dr Anna Kamińska
Creotech Instruments S.A.
18:00 - 18:45
Po krótkim ogólnym wstępie do tematyki komputerów kwantowych opowiem, jak obecnie próbuje się te maszyny zbudować, jakie są największe powiązane z tym technologiczne wyzwania oraz cele na najbliższe lata. Przedstawię te działania w szerszym kontekście aktualnego rozwoju technologii kwantowych i postaram się odpowiedzieć na pytanie, jakie nowe zastosowania tych technologii mają szansę się urzeczywistnić w najbliższej przyszłości. Wspomnę też o udziale polskich inżynierów w budowie komputerów kwantowych.
18:00 - 18:45
Po krótkim ogólnym wstępie do tematyki komputerów kwantowych opowiem, jak obecnie próbuje się te maszyny zbudować, jakie są największe powiązane z tym technologiczne wyzwania oraz cele na najbliższe lata. Przedstawię te działania w szerszym kontekście aktualnego rozwoju technologii kwantowych i postaram się odpowiedzieć na pytanie, jakie nowe zastosowania tych technologii mają szansę się urzeczywistnić w najbliższej przyszłości. Wspomnę też o udziale polskich inżynierów w budowie komputerów kwantowych.
Prof. Andrzej Dragan
Bank Gospodarstwa Krajowego
Beata Daszyńska-Muzyczka jest związana z sektorem bankowym od ponad 25 lat. Jest 20. prezesem BGK od powstania banku niemal 100 lat temu. Jest pomysłodawczynią i inicjatorką powołania najważniejszego przedsięwzięcia finansowego w Europie Środkowo-Wschodniej – Funduszu Inicjatywy Trójmorza i od 2019 r. pełni w nim funkcję przewodniczącej rady nadzorczej. Jest także pomysłodawczynią realizowanej przez BGK inicjatywy 3W: woda, wodór, węgiel. Inicjatywę zainaugurowała w sierpniu 2021 roku podczas Kongresu „3W: woda, wodór, węgiel”, zorganizowanego po raz pierwszy podczas IV Forum Wizja Rozwoju w Gdyni. Beata Daszyńska–Muzyczka jest członkinią Kolegium Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do spraw Polityki Międzynarodowej, która wchodzi w skład Biura Polityki Międzynarodowej KPRP. Jest także członkinią kapituły Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP i przewodniczącą rady programowej Federacji Przedsiębiorców Polskich. Zasiada w kapitule rady Nagrody Gospodarczej Forum Wizja Rozwoju, w radzie programowej Kongresu ICAN Management Review, a także Radzie Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Uhonorowana wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Prometejską im. prezydenta Lecha Kaczyńskiego, tytułem Bankowego Menedżera Roku 2018 przez Gazetę Bankową, znalazła się także w Top 10 Polskich Menedżerek magazynu Forbes. Uznana przez Federację Przedsiębiorców Polskich za Osobowość Gospodarczą Roku 2021. Absolwentka uczelni ekonomicznych o specjalności zarządzanie finansami przedsiębiorstw oraz Advance Leadership Programme w ICAN Institute. Ukończyła także studia na Uniwersytecie w Cambridge-Judge Business School. Prywatnie miłośniczka lotnictwa, z dyplomem mechanika osprzętu lotniczego, w trakcie uzyskiwania licencji pilota.
Beata Daszyńska-Muzyczka jest związana z sektorem bankowym od ponad 25 lat. Jest 20. prezesem BGK od powstania banku niemal 100 lat temu. Jest pomysłodawczynią i inicjatorką powołania najważniejszego przedsięwzięcia finansowego w Europie Środkowo-Wschodniej – Funduszu Inicjatywy Trójmorza i od 2019 r. pełni w nim funkcję przewodniczącej rady nadzorczej. Jest także pomysłodawczynią realizowanej przez BGK inicjatywy 3W: woda, wodór, węgiel. Inicjatywę zainaugurowała w sierpniu 2021 roku podczas Kongresu „3W: woda, wodór, węgiel”, zorganizowanego po raz pierwszy podczas IV Forum Wizja Rozwoju w Gdyni. Beata Daszyńska–Muzyczka jest członkinią Kolegium Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do spraw Polityki Międzynarodowej, która wchodzi w skład Biura Polityki Międzynarodowej KPRP. Jest także członkinią kapituły Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP i przewodniczącą rady programowej Federacji Przedsiębiorców Polskich. Zasiada w kapitule rady Nagrody Gospodarczej Forum Wizja Rozwoju, w radzie programowej Kongresu ICAN Management Review, a także Radzie Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Uhonorowana wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Prometejską im. prezydenta Lecha Kaczyńskiego, tytułem Bankowego Menedżera Roku 2018 przez Gazetę Bankową, znalazła się także w Top 10 Polskich Menedżerek magazynu Forbes. Uznana przez Federację Przedsiębiorców Polskich za Osobowość Gospodarczą Roku 2021. Absolwentka uczelni ekonomicznych o specjalności zarządzanie finansami przedsiębiorstw oraz Advance Leadership Programme w ICAN Institute. Ukończyła także studia na Uniwersytecie w Cambridge-Judge Business School. Prywatnie miłośniczka lotnictwa, z dyplomem mechanika osprzętu lotniczego, w trakcie uzyskiwania licencji pilota.
Centrum Nauki Kopernik
Absolwentka Wydziału Chemii UW, przez wiele lat nauczyciel – pasjonat (chemia, fizyka), wieczny eksperymentator, dyrektor szkół społecznych. Od 2012 pracownik Działu Edukacji Centrum Nauki Kopernik, obecnie kierownik Działu Społeczności Uczących się w Pracowni Edukacji i Komunikacji Naukowej, koordynator merytoryczny projektu „Nowa Pracownia Przyrody” (2013-2015), „Szkoła bliżej nauki”( 2017-2019),współtwórca kilku zestawów edukacyjnych (tzw. pudełek Kopernika).
Absolwentka Wydziału Chemii UW, przez wiele lat nauczyciel – pasjonat (chemia, fizyka), wieczny eksperymentator, dyrektor szkół społecznych. Od 2012 pracownik Działu Edukacji Centrum Nauki Kopernik, obecnie kierownik Działu Społeczności Uczących się w Pracowni Edukacji i Komunikacji Naukowej, koordynator merytoryczny projektu „Nowa Pracownia Przyrody” (2013-2015), „Szkoła bliżej nauki”( 2017-2019),współtwórca kilku zestawów edukacyjnych (tzw. pudełek Kopernika).
Extremo Technologies
Ewa Borowska jest absolwentką Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie ukończyła oceanografię, a obecnie doktorantką Uniwersytetu Warszawskiego w Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych oraz założycielką i prezesem startupa Extremo Technologies. Jej kierunki badawcze obejmują astrobiologię, geomikrobiologię, oceanografię oraz medycynę regeneracyjną. Bada obszary wulkaniczne, jaskinie lawowe oraz aerozole ziemskie, skupiając się na występujących w tych miejscach mikroorganizmach, tzw. ekstremofilach. Badając analogi ziemskie miejsc ekstremalnych na Ziemi jesteśmy w stanie porównać wiele podobnych środowisk, które kiedyś występowały na innych planetach skalistych naszego Układu Słonecznego oraz księżycach. Współpracuje z wieloma ośrodkami badawczymi w Polsce i na świecie. Jest częścią grupy badawczej Venus Life Finder Mission Concept Study kierowanej przez profesor Sarę Seager w Massachusetts Institute of Technology (MIT) - Extended Science and Engineering Team, w której prowadzi ekspertyzy dotyczące organizmów ekstremofilnych oraz geomikrobiologii, związane z przyszłą, prywatną misją na Wenus. Ewa współpracuje także z NASA Ames Research Center i NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) w celu opracowania technologii do wykrywania śladowych ilości związków organicznych tzw. biosygnatur. Ponadto jest członkiem stowarzyszenia Innspace oraz Polskiego Towarzystwa Astrobiologicznego. Ewa odbyła również staż w NASA Ames Research Center, gdzie zajmowała się oceną aerozoli wulkanicznych w Lassen Volcanic National Park jako analogu do badań nad kwaśnymi chmurami Wenus. W październiku ubiegłego roku, wraz z zespołem naukowczyń z Polski założyła pierwszy, innowacyjny startup Extremo Technologies, który obecnie jako jedyny na polskim rynku skupia swoje badania na sektorze kosmicznym i ochronie planety. Uważa, że badania nad organizmami ekstremofilnymi pozwolą odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących życia na innych planetach układu słonecznego oraz poza nim, a substancje z nich pozyskane posłużą do walki z chorobami czy w ochronie środowiska.
Ewa Borowska jest absolwentką Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie ukończyła oceanografię, a obecnie doktorantką Uniwersytetu Warszawskiego w Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych oraz założycielką i prezesem startupa Extremo Technologies. Jej kierunki badawcze obejmują astrobiologię, geomikrobiologię, oceanografię oraz medycynę regeneracyjną. Bada obszary wulkaniczne, jaskinie lawowe oraz aerozole ziemskie, skupiając się na występujących w tych miejscach mikroorganizmach, tzw. ekstremofilach. Badając analogi ziemskie miejsc ekstremalnych na Ziemi jesteśmy w stanie porównać wiele podobnych środowisk, które kiedyś występowały na innych planetach skalistych naszego Układu Słonecznego oraz księżycach. Współpracuje z wieloma ośrodkami badawczymi w Polsce i na świecie. Jest częścią grupy badawczej Venus Life Finder Mission Concept Study kierowanej przez profesor Sarę Seager w Massachusetts Institute of Technology (MIT) - Extended Science and Engineering Team, w której prowadzi ekspertyzy dotyczące organizmów ekstremofilnych oraz geomikrobiologii, związane z przyszłą, prywatną misją na Wenus. Ewa współpracuje także z NASA Ames Research Center i NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) w celu opracowania technologii do wykrywania śladowych ilości związków organicznych tzw. biosygnatur. Ponadto jest członkiem stowarzyszenia Innspace oraz Polskiego Towarzystwa Astrobiologicznego. Ewa odbyła również staż w NASA Ames Research Center, gdzie zajmowała się oceną aerozoli wulkanicznych w Lassen Volcanic National Park jako analogu do badań nad kwaśnymi chmurami Wenus. W październiku ubiegłego roku, wraz z zespołem naukowczyń z Polski założyła pierwszy, innowacyjny startup Extremo Technologies, który obecnie jako jedyny na polskim rynku skupia swoje badania na sektorze kosmicznym i ochronie planety. Uważa, że badania nad organizmami ekstremofilnymi pozwolą odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących życia na innych planetach układu słonecznego oraz poza nim, a substancje z nich pozyskane posłużą do walki z chorobami czy w ochronie środowiska.
Centrum Badań Kosmicznych PAN
Dziennikarka popularnonaukowa, związana m.in. z National Geographic Polska oraz z magazynem reporterskim Weekend.Gazeta.pl. Współautorka książek „Człowiek istota kosmiczna”, „Kosmiczne wyzwania” oraz „Odważ się robić wielkie rzeczy”. Rzeczniczka Centrum Badań Kosmicznych PAN.
Airbus Defence and Space
dr inż. Anna Chrobry, Fizyk z wyksztalcenia, polska „Hidden Figure” w branży kosmicznej w Niemczech. Dla Airbusa ESM ORION, który zabierze pierwszą w historii kobietę – na Księżyc w ramach misji Artemis, opracowywała rozwiązania termalne, obecnie pracuje dla programu ORION ESM 1-9 jako Programme Management Oficer. Skupia sie również na kształtowaniu interdyscyplinarnego polsko-niemieckiego dwustopniowego programu magisterskiego Inżynieria i Zarządzanie Systemami Kosmicznymi na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bremie. Uhonorowana przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne (DPG) tytułem Inspirującej Fizyczki.
dr inż. Anna Chrobry, Fizyk z wyksztalcenia, polska „Hidden Figure” w branży kosmicznej w Niemczech. Dla Airbusa ESM ORION, który zabierze pierwszą w historii kobietę – na Księżyc w ramach misji Artemis, opracowywała rozwiązania termalne, obecnie pracuje dla programu ORION ESM 1-9 jako Programme Management Oficer. Skupia sie również na kształtowaniu interdyscyplinarnego polsko-niemieckiego dwustopniowego programu magisterskiego Inżynieria i Zarządzanie Systemami Kosmicznymi na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bremie. Uhonorowana przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne (DPG) tytułem Inspirującej Fizyczki.
Europejskie Biuro Edukacji Kosmicznej ESERO PL
Magister fizyki, analogowa astronautka, specjalistka w Europejskim Biurze Edukacji Kosmicznej (ESERO-Polska) działającym w partnerstwie z Pracownią Edukacji i Komunikacji Naukowej Centrum Nauki Koperni. Z tematyką kosmiczną związana od ponad 10 lat, swoją pasję do kosmosu przekazuje w pracy edukacyjnej. W ramach programu ESERO-Polska organizuje konferencje dla nauczycieli i nauczycielek, chcących wprowadzić tematykę kosmiczną na zajęcia. Inspiruje dzieci i młodzież, by w przyszłości wybierały kariery w sektorze kosmicznym. Prowadzi różnorodne aktywności rozwijające wiedzę z zakresu astrofizyki i technologii kosmicznych oraz konkursy Europejskiej Agencji Kosmicznej. Prowadzi cykl spotkań z profesjonalistami sektora kosmicznego „Galaktyka kobiet”. W swoich działaniach skupia się na osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju, głównie celu 5-ego równość płci oraz 13-ego działania w dziecinie klimatu a także na zwiększeniu dostępności do edukacji kosmicznej.
Magister fizyki, analogowa astronautka, specjalistka w Europejskim Biurze Edukacji Kosmicznej (ESERO-Polska) działającym w partnerstwie z Pracownią Edukacji i Komunikacji Naukowej Centrum Nauki Koperni. Z tematyką kosmiczną związana od ponad 10 lat, swoją pasję do kosmosu przekazuje w pracy edukacyjnej. W ramach programu ESERO-Polska organizuje konferencje dla nauczycieli i nauczycielek, chcących wprowadzić tematykę kosmiczną na zajęcia. Inspiruje dzieci i młodzież, by w przyszłości wybierały kariery w sektorze kosmicznym. Prowadzi różnorodne aktywności rozwijające wiedzę z zakresu astrofizyki i technologii kosmicznych oraz konkursy Europejskiej Agencji Kosmicznej. Prowadzi cykl spotkań z profesjonalistami sektora kosmicznego „Galaktyka kobiet”. W swoich działaniach skupia się na osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju, głównie celu 5-ego równość płci oraz 13-ego działania w dziecinie klimatu a także na zwiększeniu dostępności do edukacji kosmicznej.
TVN24
Hubert Kijek, ur. 11 lipca 1995 roku w Płocku, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 7 lat związany z telewizją TVN 24. Reporter sekcji zagranicznej. Oprócz bieżących wydarzeń międzynarodowych próbuje zaciekawić widzów astronomią i eksploracją kosmosu. Prowadzący program "Kijek w kosmosie", gdzie od ponad roku próbuje pokazać widzom, jak śpiewał Frank Sinatra, "wiosnę na Jowiszu i Marsie".
Hubert Kijek, ur. 11 lipca 1995 roku w Płocku, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 7 lat związany z telewizją TVN 24. Reporter sekcji zagranicznej. Oprócz bieżących wydarzeń międzynarodowych próbuje zaciekawić widzów astronomią i eksploracją kosmosu. Prowadzący program "Kijek w kosmosie", gdzie od ponad roku próbuje pokazać widzom, jak śpiewał Frank Sinatra, "wiosnę na Jowiszu i Marsie".
Uniwersytet Wrocławski
Dr Olga Michel jest absolwentką Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka prestiżowego stypendium polsko-amerykańskiej Komisji Fulbrighta. Uczestniczka projektu, w którym opracowano nanosatelitę służącego do prowadzenia badań biomedycznych w warunkach mikrograwitacji i promieniowania kosmicznego. Obecnie prowadzi prace badawcze w Zakładzie Cytobiochemii Uniwersytetu Wrocławskiego, mające na celu wytworzenie nanoterapeutyku hamującego postęp infekcji wirusem SARS-CoV-2. Jej zainteresowania badawcze obejmują innowacyjne terapie przeciwnowotworowe, rozwój zaawansowanych technik badawczych in vitro oraz wpływ nietypowych czynników środowiskowych, w tym warunków kosmicznych na biologię komórki.
Dr Olga Michel jest absolwentką Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Laureatka prestiżowego stypendium polsko-amerykańskiej Komisji Fulbrighta. Uczestniczka projektu, w którym opracowano nanosatelitę służącego do prowadzenia badań biomedycznych w warunkach mikrograwitacji i promieniowania kosmicznego. Obecnie prowadzi prace badawcze w Zakładzie Cytobiochemii Uniwersytetu Wrocławskiego, mające na celu wytworzenie nanoterapeutyku hamującego postęp infekcji wirusem SARS-CoV-2. Jej zainteresowania badawcze obejmują innowacyjne terapie przeciwnowotworowe, rozwój zaawansowanych technik badawczych in vitro oraz wpływ nietypowych czynników środowiskowych, w tym warunków kosmicznych na biologię komórki.
SatRev, Politechnika Wrocławska
Magister Mechatroniki Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej w specjalności Mechatronika Maszyn i Pojazdów. Mechanik oraz naukowiec w projekcie TRACZ - pneumatycznego chwytaka, wykorzystującego zjawisko jammingu, będącego payloadem rakiety suborbitalnej programu REXUS/BEXUS (26. Kampania lotna) Europejskiej Agencji Kosmicznej. Obecnie lider Mission Operations i Inżynier Systemów w firmie SatRev oraz równolegle doktorantka na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów Politechniki Wrocławskiej. Tematyka studiów doktorskich dotyczy opracowania payloadu satelitarnego do prowadzenia eksperymentów biologicznych/bio-medycznych z wykorzystaniem LOC (lab-on-chip). Integrator i współprojektant payloadu oraz operator misji w projekcie satelity LabSat – czyli pierwszego europejskiego CubeSata do prowadzenia badań biologicznych na LEO, wystrzelonego w ramach misji Transporter-3 (Falcon 9) w dniu 13 stycznia 2022. Entuzjastka tego co alternatywne, optymalizacji procesów, zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska i zdrowego stylu życia.
Magister Mechatroniki Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej w specjalności Mechatronika Maszyn i Pojazdów. Mechanik oraz naukowiec w projekcie TRACZ - pneumatycznego chwytaka, wykorzystującego zjawisko jammingu, będącego payloadem rakiety suborbitalnej programu REXUS/BEXUS (26. Kampania lotna) Europejskiej Agencji Kosmicznej. Obecnie lider Mission Operations i Inżynier Systemów w firmie SatRev oraz równolegle doktorantka na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów Politechniki Wrocławskiej. Tematyka studiów doktorskich dotyczy opracowania payloadu satelitarnego do prowadzenia eksperymentów biologicznych/bio-medycznych z wykorzystaniem LOC (lab-on-chip). Integrator i współprojektant payloadu oraz operator misji w projekcie satelity LabSat – czyli pierwszego europejskiego CubeSata do prowadzenia badań biologicznych na LEO, wystrzelonego w ramach misji Transporter-3 (Falcon 9) w dniu 13 stycznia 2022. Entuzjastka tego co alternatywne, optymalizacji procesów, zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska i zdrowego stylu życia.
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
Julita Kulbacka jest profesorem uczelni w Katedrze i Zakładzie Biologii Molekularnej i Komórkowej Wydziału Farmaceutycznego, Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Jej badania skupiają się wokół mechanizmów odpowiedzi komórek na fizyczne i mechaniczne modulacji ich błon lipidowych m.in. mikrograwitacji, elektroporacji, promieniowania magnetycznego w warunkach in vitro i in vivo. Opiekun naukowy projektu studenckiego Najlepsi z Najlepszych 3.0 Badania nad ochroną materiału biologicznego na potrzeby misji kosmicznych „Badania nad ochroną materiału biologicznego na potrzeby misji kosmicznych”. Kierownik grupy badawczej UMW w czasie realizacji projektu (NCBiR) dotyczącego opracowania nanosatelity do prowadzenia badań biomedycznych w warunkach mikrograwitacji z wykorzystaniem układów mikrosystemowych. W ramach projektu opracowano protokół ewaluacji mikrochipa do zastosowań na orbicie pozaziemskiej na szklanym układzie lab-on-chip. Pozostałe zagadnienia badawcze obejmują eksperymentalne metody przeciwnowotworowych z zastosowaniem naturalnych leków przeciwnowotworowych i nanonośników. https://www.researchgate.net/profile/Julita-Kulbacka
Julita Kulbacka jest profesorem uczelni w Katedrze i Zakładzie Biologii Molekularnej i Komórkowej Wydziału Farmaceutycznego, Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Jej badania skupiają się wokół mechanizmów odpowiedzi komórek na fizyczne i mechaniczne modulacji ich błon lipidowych m.in. mikrograwitacji, elektroporacji, promieniowania magnetycznego w warunkach in vitro i in vivo. Opiekun naukowy projektu studenckiego Najlepsi z Najlepszych 3.0 Badania nad ochroną materiału biologicznego na potrzeby misji kosmicznych „Badania nad ochroną materiału biologicznego na potrzeby misji kosmicznych”. Kierownik grupy badawczej UMW w czasie realizacji projektu (NCBiR) dotyczącego opracowania nanosatelity do prowadzenia badań biomedycznych w warunkach mikrograwitacji z wykorzystaniem układów mikrosystemowych. W ramach projektu opracowano protokół ewaluacji mikrochipa do zastosowań na orbicie pozaziemskiej na szklanym układzie lab-on-chip. Pozostałe zagadnienia badawcze obejmują eksperymentalne metody przeciwnowotworowych z zastosowaniem naturalnych leków przeciwnowotworowych i nanonośników. https://www.researchgate.net/profile/Julita-Kulbacka
Politechnika Wrocławska
Dr inż. Patrycja Śniadek ukończyła studia magisterskie i doktoranckie w zakresie elektroniki na Politechnice Wrocławskiej. Od 2018 roku jest adiunktem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Mikrosystemów Politechniki Wrocławskiej. Jej obecna działalność badawcza koncentruje się na urządzeniach MEOMS, mikrofluidyce, lab-chipach wykonanych metodą druku 3D, a w szczególności chipach do zastosowań biologicznych i medycznych z uwzględnieniem zastosowań kosmicznych. Obecnie pracuje nad zastosowaniem technologii druku 3D do wytwarzania chipów laboratoryjnych w naukach przyrodniczych.
Dr inż. Patrycja Śniadek ukończyła studia magisterskie i doktoranckie w zakresie elektroniki na Politechnice Wrocławskiej. Od 2018 roku jest adiunktem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Mikrosystemów Politechniki Wrocławskiej. Jej obecna działalność badawcza koncentruje się na urządzeniach MEOMS, mikrofluidyce, lab-chipach wykonanych metodą druku 3D, a w szczególności chipach do zastosowań biologicznych i medycznych z uwzględnieniem zastosowań kosmicznych. Obecnie pracuje nad zastosowaniem technologii druku 3D do wytwarzania chipów laboratoryjnych w naukach przyrodniczych.
Politechnika Wrocławska
Agnieszka Krakos (Podwin) ukończyła studia doktoranckie na Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej w 2019 roku. Obecnie pracuje jako adiunkt naukowo-dydaktyczny na wydziale macierzystym. Jej prace badawcze dotyczą budowy miniaturowych urządzeń lab-on-chip do badań biomedycznych, mających wykorzystanie w takich obszarach jak: hodowla komórek, badania lekooporności i mechanizmów taksji oraz biomedycyna kosmiczna. Wyniki badań dr Krakos były prezentowane na rozlicznych, światowych konferencjach z branży mikrosystemów (m.in. µTAS i PowerMEMS) oraz opublikowane w prestiżowych czasopismach naukowych (np. Cancers, Micromachines).
Agnieszka Krakos (Podwin) ukończyła studia doktoranckie na Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej w 2019 roku. Obecnie pracuje jako adiunkt naukowo-dydaktyczny na wydziale macierzystym. Jej prace badawcze dotyczą budowy miniaturowych urządzeń lab-on-chip do badań biomedycznych, mających wykorzystanie w takich obszarach jak: hodowla komórek, badania lekooporności i mechanizmów taksji oraz biomedycyna kosmiczna. Wyniki badań dr Krakos były prezentowane na rozlicznych, światowych konferencjach z branży mikrosystemów (m.in. µTAS i PowerMEMS) oraz opublikowane w prestiżowych czasopismach naukowych (np. Cancers, Micromachines).
Politechnika Wrocławska
Urodzony 05.05.1951 w Sanoku. Aktywny w dziedzinie nauk technicznych w specjalności nano- i mikroinżynierii, nano- i mikrosystemów (NEMS, MEMS, MEOMS), mikrosystemów fluidycznych chemicznych i medycznych lab-on-chipów, sensorów i aktuatorów mikromechanicznych, mikromaszyn, mikrooptyki. Pracuje na Politechnice Wrocławskiej na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów jako profesor. Ukończył Wydział Elektroniki Politechniki Wrocławskiej w 1974. Otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych w 1978 a doktora habilitowanego na wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki, w 2002. Profesor tytularny od 2008 (postępowanie w ITE Warszawa), na stanowisku profesora od 2010. Liczba publikacji:około 400 ; książki: 3 ; wypromowanych doktorów: 5 ; patenty: 15 . Jego stanowiska to: adiunkt, Instytut Technologii Elektronowej Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej (przekształcony w Instytut Techniki Mikrosystemów a następnie Wydział Elektroniki Mikrsystemów i Fotoniki tejże Uczelni) 1978-2007; prof. nzw., Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej 2007-2010, prof. zw., Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej od 2010, kierownik Wydziałowej Pracowni i Mikromechaniki i Mikroinżynierii (2006-2009); kierownik Wydziałowego Zakładu Mikroinżynierii i Fotowoltaiki ( 2009-2016); docent (2005-2008) a następnie prof. ndzw. (2009-2010) w Instytucie Technologii Elektronowej w Warszawie; prof. (directeur de recherche) w CNRS Institute FEMTO ST, Francja, 2004-2005; prof. wizytujący w Universite Franche Comte Besancon, Francja (2006). Laureat rozlicznych nagród zagranicznych i krajowych, Należy do wielu organizacji i ciał naukowych: Polskie Towarzystwo Techniki Sensorowej od założenia w 1992, członek Zarządu i jego sekretarz; prezes zarządu PTTS, członek ( z wyboru) Komitetu Sterującego Europejskiej Konferencji Naukowej Eurosensors (1994-2016), obecnie członek wspomagający, członek (z wyboru) Komitetu SterującegoKonferencji International Nano-vacuum Conference IVNC (od 1999), członek Komitetu Sterującego International Power MEMS Conference, były członek Sekcji Nano i Mikro Technologii Komitetu Budowy Maszyn PAN (od 2003); były członek Sekcji Mikrosystemów i Czujników Pomiarowych Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej (od 2007); członek Sekcji Mikroelektroniki Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji (od 2007). Organizator, przewodniczący i współprzewdniczący światowych konferencji Eurosensors 1997 i 2013, IVNC 1999 i 2008, NAMIS 2015, COMS 2015, PowerMEMS 2019. Zorganizował/prowadził szereg projektów krajowych i miedzynarodowych naukowych i badawczych na rzecz przemysłu w tym unijnych PR6, PR7, Era-NET. Rozwija subminaturowe instrumenty biomedyczne i analityczne do zastosowań kosmicznych. Był pomysłodawcą i kierownikiem naukowym projektu budowy pierwszego polskiego biosatelity wykorzystującego techniki lab-on-chip, rozwija instrumenty dla astrobiomedycyny. Współuczestniczył w projekcie misji wenusjańskiej MIT. Współdziała z JPL nad opracowaniem mikrospektrometru jonowego MEMS do poszukiwania gazów sladowych sprzyjających Życiu na Marsie. Aktywny w powstaniu i realizacji projektu mikrospektrometru masowego do zastosowań kosmicznych dla ESA.
Urodzony 05.05.1951 w Sanoku. Aktywny w dziedzinie nauk technicznych w specjalności nano- i mikroinżynierii, nano- i mikrosystemów (NEMS, MEMS, MEOMS), mikrosystemów fluidycznych chemicznych i medycznych lab-on-chipów, sensorów i aktuatorów mikromechanicznych, mikromaszyn, mikrooptyki. Pracuje na Politechnice Wrocławskiej na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów jako profesor. Ukończył Wydział Elektroniki Politechniki Wrocławskiej w 1974. Otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych w 1978 a doktora habilitowanego na wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki, w 2002. Profesor tytularny od 2008 (postępowanie w ITE Warszawa), na stanowisku profesora od 2010. Liczba publikacji:około 400 ; książki: 3 ; wypromowanych doktorów: 5 ; patenty: 15 . Jego stanowiska to: adiunkt, Instytut Technologii Elektronowej Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej (przekształcony w Instytut Techniki Mikrosystemów a następnie Wydział Elektroniki Mikrsystemów i Fotoniki tejże Uczelni) 1978-2007; prof. nzw., Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej 2007-2010, prof. zw., Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej od 2010, kierownik Wydziałowej Pracowni i Mikromechaniki i Mikroinżynierii (2006-2009); kierownik Wydziałowego Zakładu Mikroinżynierii i Fotowoltaiki ( 2009-2016); docent (2005-2008) a następnie prof. ndzw. (2009-2010) w Instytucie Technologii Elektronowej w Warszawie; prof. (directeur de recherche) w CNRS Institute FEMTO ST, Francja, 2004-2005; prof. wizytujący w Universite Franche Comte Besancon, Francja (2006). Laureat rozlicznych nagród zagranicznych i krajowych, Należy do wielu organizacji i ciał naukowych: Polskie Towarzystwo Techniki Sensorowej od założenia w 1992, członek Zarządu i jego sekretarz; prezes zarządu PTTS, członek ( z wyboru) Komitetu Sterującego Europejskiej Konferencji Naukowej Eurosensors (1994-2016), obecnie członek wspomagający, członek (z wyboru) Komitetu SterującegoKonferencji International Nano-vacuum Conference IVNC (od 1999), członek Komitetu Sterującego International Power MEMS Conference, były członek Sekcji Nano i Mikro Technologii Komitetu Budowy Maszyn PAN (od 2003); były członek Sekcji Mikrosystemów i Czujników Pomiarowych Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej (od 2007); członek Sekcji Mikroelektroniki Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji (od 2007). Organizator, przewodniczący i współprzewdniczący światowych konferencji Eurosensors 1997 i 2013, IVNC 1999 i 2008, NAMIS 2015, COMS 2015, PowerMEMS 2019. Zorganizował/prowadził szereg projektów krajowych i miedzynarodowych naukowych i badawczych na rzecz przemysłu w tym unijnych PR6, PR7, Era-NET. Rozwija subminaturowe instrumenty biomedyczne i analityczne do zastosowań kosmicznych. Był pomysłodawcą i kierownikiem naukowym projektu budowy pierwszego polskiego biosatelity wykorzystującego techniki lab-on-chip, rozwija instrumenty dla astrobiomedycyny. Współuczestniczył w projekcie misji wenusjańskiej MIT. Współdziała z JPL nad opracowaniem mikrospektrometru jonowego MEMS do poszukiwania gazów sladowych sprzyjających Życiu na Marsie. Aktywny w powstaniu i realizacji projektu mikrospektrometru masowego do zastosowań kosmicznych dla ESA.
Wiktor Niedzicki
CiekaWizja
11:35 - 12:20
Od legendarnej Nawojki, którą przed spaleniem na stosie uratowała dobra nauka, do właścicielki patentów, dzięki którym możemy oglądać znakomitej jakości filmy. Ambitne Polki nie miały łatwego życia. Jedna dla uzyskania dyplomu lekarza podjęła się pracy w haremie. Inna zyskała sławę pomagając mężowi. Kolejna podjęła pracę "na chwilę" i dokonała przełomu w wielu dziedzinach. Życie bywało ciekawsze niż przygody Jamesa Bonda. O tych niezwykłych kolejach losu polskich uczonych kobiet opowiem podczas World Space Week na spotkaniu "Rola kobiet w nauce i inżynierii" we Wrocławiu już 2 października. Serdecznie zapraszam.
11:35 - 12:20
Od legendarnej Nawojki, którą przed spaleniem na stosie uratowała dobra nauka, do właścicielki patentów, dzięki którym możemy oglądać znakomitej jakości filmy. Ambitne Polki nie miały łatwego życia. Jedna dla uzyskania dyplomu lekarza podjęła się pracy w haremie. Inna zyskała sławę pomagając mężowi. Kolejna podjęła pracę "na chwilę" i dokonała przełomu w wielu dziedzinach. Życie bywało ciekawsze niż przygody Jamesa Bonda. O tych niezwykłych kolejach losu polskich uczonych kobiet opowiem podczas World Space Week na spotkaniu "Rola kobiet w nauce i inżynierii" we Wrocławiu już 2 października. Serdecznie zapraszam.
Prof. Sara Seager
Massachusetts Institute of Technology
13:15 - 14:00
For thousands of years, inspired by the star-filled dark night sky, people have wondered what lies beyond Earth. Today, the search for signs of life is a key motivator in modern-day planetary exploration. The newly launched James Webb Space telescope will enable us to study gases in rocky exoplanet atmospheres, possibly including “biosignature” gases that might be attributed to life. Closer to home, a now controversial detection of phosphine gas in the Venus atmosphere has reignited studies of Venus, from re-investigation of decades’ old atmosphere anomalies to new laboratory investigations of organic molecules’ stability and chemistry in sulfuric acid (the composition of Venus’ cloud particles). New exoplanet atmosphere discoveries as well as growing evidence for Venus as a potentially habitable planet give us hope towards make progress on answering the ancient questions about the possibility of life beyond Earth.
13:15 - 14:00
For thousands of years, inspired by the star-filled dark night sky, people have wondered what lies beyond Earth. Today, the search for signs of life is a key motivator in modern-day planetary exploration. The newly launched James Webb Space telescope will enable us to study gases in rocky exoplanet atmospheres, possibly including “biosignature” gases that might be attributed to life. Closer to home, a now controversial detection of phosphine gas in the Venus atmosphere has reignited studies of Venus, from re-investigation of decades’ old atmosphere anomalies to new laboratory investigations of organic molecules’ stability and chemistry in sulfuric acid (the composition of Venus’ cloud particles). New exoplanet atmosphere discoveries as well as growing evidence for Venus as a potentially habitable planet give us hope towards make progress on answering the ancient questions about the possibility of life beyond Earth.
dr inż. Marta Kasprzyk
Wydział Chemiczny Politechnika Warszawska
14:05 - 14:35
Czy stosowanie ogniw litowo-jonowych jest możliwe w przestrzeni kosmicznej? Jakie korzyści płyną z tworzenia nowych elektrolitów i dlaczego nowe elektrolity są potrzebne?
14:05 - 14:35
Czy stosowanie ogniw litowo-jonowych jest możliwe w przestrzeni kosmicznej? Jakie korzyści płyną z tworzenia nowych elektrolitów i dlaczego nowe elektrolity są potrzebne?
Inna Uwarowa
dr Aleksandra Bukała
Polska Agencja Kosmiczna
16:35 - 17:20
W mitologii greckiej Artemida i Apollo byli bliźniakami. Ale to Artemida była boginią Księżyca. Czy tak będzie i tym razem? Program NASA Apollo był programem czysto amerykańskim. Artemis jest realizowana w ramach szerokiej współpracy międzynarodowej. Apollo miał na celu tylko lądowanie na Księżycu. Artemida chce stałej obecności Człowieka na Srebrnym Globie i przygotowanie do misji załogowej na Marsa. Do dziś 21 krajów, w tym Polska, podpisało umowę Artemis Accords wpisując się w tą wizję. W wykładzie wyłożę założenia programu Artemis oraz zakładany udział Polski w tym przedsięwzięciu.
16:35 - 17:20
W mitologii greckiej Artemida i Apollo byli bliźniakami. Ale to Artemida była boginią Księżyca. Czy tak będzie i tym razem? Program NASA Apollo był programem czysto amerykańskim. Artemis jest realizowana w ramach szerokiej współpracy międzynarodowej. Apollo miał na celu tylko lądowanie na Księżycu. Artemida chce stałej obecności Człowieka na Srebrnym Globie i przygotowanie do misji załogowej na Marsa. Do dziś 21 krajów, w tym Polska, podpisało umowę Artemis Accords wpisując się w tą wizję. W wykładzie wyłożę założenia programu Artemis oraz zakładany udział Polski w tym przedsięwzięciu.
Dr Anna Fogtmann
Europejska Agencja Kosmiczna
17:25 - 18:10
O medycynie kosmicznej i problemach zdrowotnych astronautek i astronautów.
17:25 - 18:10
O medycynie kosmicznej i problemach zdrowotnych astronautek i astronautów.
Justyna Średzińska
Europejskie Biuro Edukacji Kosmicznej ESERO PL
18:15 - 18:45
Europejskie Biuro Edukacji Kosmicznej ESA (ESA Education) od lat pracuje nad zainteresowaniem dzieci i młodzieży tematyką kosmiczną. Chcemy przyciągnąć do sektora kosmicznego nowe pokolenie z ich otwartymi umysłami i różnorodnością. Szukamy pomysłów, które pozwolą nam w naturalny sposób wzbudzić w nich ciekawość o kosmosie i rozwinąć umiejętności młodych ludzi, które najlepiej pasują do aktualnie prowadzonych działań w sektorze kosmicznym. Sektor kosmiczny daje nam wiele możliwości wykonywania ciekawej pracy, dbania o naszą planetę, obserwacji najodleglejszych obiektów astronomicznych, tworzenia technologii, które nie istniały do tej pory a ulepszają nasze życie codzienne i wiele więcej. Sektor kosmiczny jest zróżnicowany i potrzebuje zróżnicowanego grona ekspertów i ekspertek. Różnorodność ta może objawiać się na wiele sposobów jako różnorakie umiejętności, nieszablonowe podejście do tematu, otwarty umysł czy różnorodność ze względu płeć. Podczas tego wykładu skupię się na naszych projektach wspierających udział dziewcząt i kobiet w sektorze kosmicznym oraz dlaczego uważamy, że edukacja komiczna jest tak ważna i kompatybilna z wszystkimi dziedzinami nauki czy przedmiotami szkolnymi.
18:15 - 18:45
Europejskie Biuro Edukacji Kosmicznej ESA (ESA Education) od lat pracuje nad zainteresowaniem dzieci i młodzieży tematyką kosmiczną. Chcemy przyciągnąć do sektora kosmicznego nowe pokolenie z ich otwartymi umysłami i różnorodnością. Szukamy pomysłów, które pozwolą nam w naturalny sposób wzbudzić w nich ciekawość o kosmosie i rozwinąć umiejętności młodych ludzi, które najlepiej pasują do aktualnie prowadzonych działań w sektorze kosmicznym. Sektor kosmiczny daje nam wiele możliwości wykonywania ciekawej pracy, dbania o naszą planetę, obserwacji najodleglejszych obiektów astronomicznych, tworzenia technologii, które nie istniały do tej pory a ulepszają nasze życie codzienne i wiele więcej. Sektor kosmiczny jest zróżnicowany i potrzebuje zróżnicowanego grona ekspertów i ekspertek. Różnorodność ta może objawiać się na wiele sposobów jako różnorakie umiejętności, nieszablonowe podejście do tematu, otwarty umysł czy różnorodność ze względu płeć. Podczas tego wykładu skupię się na naszych projektach wspierających udział dziewcząt i kobiet w sektorze kosmicznym oraz dlaczego uważamy, że edukacja komiczna jest tak ważna i kompatybilna z wszystkimi dziedzinami nauki czy przedmiotami szkolnymi.
Centrum Badań Kosmicznych PAN
Dziennikarka popularnonaukowa, związana m.in. z National Geographic Polska oraz z magazynem reporterskim Weekend.Gazeta.pl. Współautorka książek „Człowiek istota kosmiczna”, „Kosmiczne wyzwania” oraz „Odważ się robić wielkie rzeczy”. Rzeczniczka Centrum Badań Kosmicznych PAN.
Bank Ochrony Środowiska
Jest absolwentem studiów fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Wrocławskim oraz studiów MBA (finanse) na University of Rochester (USA). Ma ponad 25-letnie doświadczenie w bankowości inwestycyjnej i finansowaniu przedsiębiorstw. Doradzał przy ponad pięćdziesięciu transakcjach, przede wszystkim w sektorze energetycznym, ale także bankowym, maszynowym, budowlanym, spożywczym, IT, petrochemicznym oraz wielu innych, zarówno w Polsce jak i Europie Wschodniej oraz Turcji. W latach 2016 - 2019 był członkiem Zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego, nadzorującym Obszar Sprzedaży i Produktów. W 2016 roku był również dyrektorem zarządzającym departamentu rynków kapitałowych Ipopema Securities. Wcześniej, przez 9 lat, jako Partner w Deloitte był odpowiedzialny za tworzenie i realizację projektów doradztwa w zakresie fuzji i przejęć w Europie Środkowej w sektorze energetycznym. W latach 1998-2007 pracował w UniCredit Markets & Investment Banking / CA IB w Warszawie, a następnie w Wiedniu, w którym pełnił między innymi funkcję dyrektora departamentu Energy&Utilities. Należał także do zespołu Ernst&Young w Warszawie.
Jest absolwentem studiów fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Wrocławskim oraz studiów MBA (finanse) na University of Rochester (USA). Ma ponad 25-letnie doświadczenie w bankowości inwestycyjnej i finansowaniu przedsiębiorstw. Doradzał przy ponad pięćdziesięciu transakcjach, przede wszystkim w sektorze energetycznym, ale także bankowym, maszynowym, budowlanym, spożywczym, IT, petrochemicznym oraz wielu innych, zarówno w Polsce jak i Europie Wschodniej oraz Turcji. W latach 2016 - 2019 był członkiem Zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego, nadzorującym Obszar Sprzedaży i Produktów. W 2016 roku był również dyrektorem zarządzającym departamentu rynków kapitałowych Ipopema Securities. Wcześniej, przez 9 lat, jako Partner w Deloitte był odpowiedzialny za tworzenie i realizację projektów doradztwa w zakresie fuzji i przejęć w Europie Środkowej w sektorze energetycznym. W latach 1998-2007 pracował w UniCredit Markets & Investment Banking / CA IB w Warszawie, a następnie w Wiedniu, w którym pełnił między innymi funkcję dyrektora departamentu Energy&Utilities. Należał także do zespołu Ernst&Young w Warszawie.
Politechnika Wrocławska
- adiunkt badawczo-dydaktyczny w Katedrze Inżynierii Ochrony Środowiska na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej, doktor nauk inżynieryjno-technicznych w dziedzinie inżynierii środowiska, górnictwo i energetyka, specjalność: technologia odpadów. Do jej zainteresowań naukowych należą technologie recyklingu odpadów polimetalicznych (głównie metody odzyskiwania metali ze zużytych baterii litowo-jonowych), a także zrównoważona gospodarka surowcami i możliwości ich pozyskiwania z zasobów pozaziemskich. Autorka kilkudziesięciu prac z zakresu gospodarki odpadami, obecnie kierownik prac B+R w projekcie przemysłowym oraz kierownik projektu naukowego finansowanego z grantu Miniatura 6 Narodowego Centrum Nauki. Popularyzatorka zagadnień związanych z inżynierią ochrony środowiska. Laureatka konkursu Puchary Zero Waste 2017 w kategorii Osoba-Ambasador Zero Waste, wyróżniona w konkursach: Klimatyczny Człowiek Roku organizowanym przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, Longines x ELLE – szukamy nowych pionierów oraz Polka XXI wieku. Obecnie jest także nominowana do nagrody R&D Impact 2023. Certyfikowany tutor akademicki.
- adiunkt badawczo-dydaktyczny w Katedrze Inżynierii Ochrony Środowiska na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej, doktor nauk inżynieryjno-technicznych w dziedzinie inżynierii środowiska, górnictwo i energetyka, specjalność: technologia odpadów. Do jej zainteresowań naukowych należą technologie recyklingu odpadów polimetalicznych (głównie metody odzyskiwania metali ze zużytych baterii litowo-jonowych), a także zrównoważona gospodarka surowcami i możliwości ich pozyskiwania z zasobów pozaziemskich. Autorka kilkudziesięciu prac z zakresu gospodarki odpadami, obecnie kierownik prac B+R w projekcie przemysłowym oraz kierownik projektu naukowego finansowanego z grantu Miniatura 6 Narodowego Centrum Nauki. Popularyzatorka zagadnień związanych z inżynierią ochrony środowiska. Laureatka konkursu Puchary Zero Waste 2017 w kategorii Osoba-Ambasador Zero Waste, wyróżniona w konkursach: Klimatyczny Człowiek Roku organizowanym przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, Longines x ELLE – szukamy nowych pionierów oraz Polka XXI wieku. Obecnie jest także nominowana do nagrody R&D Impact 2023. Certyfikowany tutor akademicki.
Centrum Badań Kosmicznych PAN
Doktor nauk technicznych w dyscyplinie automatyka i robotyka. W latach 2008-2016 adiunkt na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie. Związany z Centrum Badań Kosmicznych PAN od 2011 roku. Od 2017 roku kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej. Specjalizuje się w teorii sterowania oraz w mechatronice. Kieruje zespołami inżyniersko – naukowymi pracującymi nad najważniejszymi misjami kosmicznymi z udziałem Polski, np. budowie europejskiego kosmicznego teleskopu rentgenowskiego ATHENA, najbardziej brawurowej misji Europejskiej Agencji Kosmicznej od czasu Rosetty, mającej przechwycić kometę spoza Układu Słonecznego, czyli Comet Interceptor. Pracuje też przy projekcie kosmicznej śmieciarki – ESA ClearSpace ADRIOS. Z ramienia CBK PAN pracuje przy budowie polskiego satelity obserwacyjnego Eagle Eye. Autor szeregu publikacji naukowych w dziedzinie robotyki kosmicznej oraz układów sterowania satelitami.
Doktor nauk technicznych w dyscyplinie automatyka i robotyka. W latach 2008-2016 adiunkt na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie. Związany z Centrum Badań Kosmicznych PAN od 2011 roku. Od 2017 roku kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej. Specjalizuje się w teorii sterowania oraz w mechatronice. Kieruje zespołami inżyniersko – naukowymi pracującymi nad najważniejszymi misjami kosmicznymi z udziałem Polski, np. budowie europejskiego kosmicznego teleskopu rentgenowskiego ATHENA, najbardziej brawurowej misji Europejskiej Agencji Kosmicznej od czasu Rosetty, mającej przechwycić kometę spoza Układu Słonecznego, czyli Comet Interceptor. Pracuje też przy projekcie kosmicznej śmieciarki – ESA ClearSpace ADRIOS. Z ramienia CBK PAN pracuje przy budowie polskiego satelity obserwacyjnego Eagle Eye. Autor szeregu publikacji naukowych w dziedzinie robotyki kosmicznej oraz układów sterowania satelitami.
Polska Agencja Kosmiczna
Polski kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, inżynier dźwięku i producent muzyczny, popularyzator astronomii, autor książek i przewodników. Specjalista sektora kosmicznego w Polskiej Agencji Kosmicznej.
Popularyzację astronomii realizuje poprzez działalność wydawniczo-literacką, wykłady i prelekcje, pokazy nieba oraz uczestnictwo w zlotach astronomicznych na terenie całego kraju.
Ukończył studia na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego. Z wykształcenia jest geografem klimatologiem.
Jest członkiem Stowarzyszenia Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych. Od 2021 roku jest członkiem rad programowych Polskiego Radia Olsztyn i TVP Olsztyn, a od 2022 roku współprowadzi cotygodniową audycję popularnonaukową "Pomorze – Nauka – Świat", nadawaną na antenie Polskiego Radia Gdańsk.
Polski kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, inżynier dźwięku i producent muzyczny, popularyzator astronomii, autor książek i przewodników. Specjalista sektora kosmicznego w Polskiej Agencji Kosmicznej.
Popularyzację astronomii realizuje poprzez działalność wydawniczo-literacką, wykłady i prelekcje, pokazy nieba oraz uczestnictwo w zlotach astronomicznych na terenie całego kraju.
Ukończył studia na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego. Z wykształcenia jest geografem klimatologiem.
Jest członkiem Stowarzyszenia Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych. Od 2021 roku jest członkiem rad programowych Polskiego Radia Olsztyn i TVP Olsztyn, a od 2022 roku współprowadzi cotygodniową audycję popularnonaukową "Pomorze – Nauka – Świat", nadawaną na antenie Polskiego Radia Gdańsk.
TVN24
Hubert Kijek, ur. 11 lipca 1995 roku w Płocku, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 7 lat związany z telewizją TVN 24. Reporter sekcji zagranicznej. Oprócz bieżących wydarzeń międzynarodowych próbuje zaciekawić widzów astronomią i eksploracją kosmosu. Prowadzący program "Kijek w kosmosie", gdzie od ponad roku próbuje pokazać widzom, jak śpiewał Frank Sinatra, "wiosnę na Jowiszu i Marsie".
Hubert Kijek, ur. 11 lipca 1995 roku w Płocku, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 7 lat związany z telewizją TVN 24. Reporter sekcji zagranicznej. Oprócz bieżących wydarzeń międzynarodowych próbuje zaciekawić widzów astronomią i eksploracją kosmosu. Prowadzący program "Kijek w kosmosie", gdzie od ponad roku próbuje pokazać widzom, jak śpiewał Frank Sinatra, "wiosnę na Jowiszu i Marsie".
Blue Dot Solutions
PhD DIC, ISU SSP 2018, dyrektor Blue Dot Solutions i jeden z założycieli akceleratora biznesowego Space3ac. Aktualnie główne zadania to udział w projektach (w tym ESA i H2020), wykonywanie studiów/przeglądów ekonomicznych i technologicznych oraz definicja nowych projektów. Główne zainteresowania: rozwój polskiego i europejskiego rynku kosmicznego, nowe nisze w rynkach kosmicznych, nowe możliwości w technologiach EO, GNSS oraz IoT, eksploracja BEO a także wdrażanie rozwiązań opartych o dane satelitarne w większych spółkach przemysłowych. Jeden z autorów na serwisie Kosmonauta.net - jednym z największych i najdłużej działających portali związanych z branżą kosmiczną w Polsce.
Polska Agencja Kosmiczna
Dr Aleksandra Bukała, Dyrektor Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej w Polskiej Agencji Kosmicznej. Jest absolwentką Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej. Dr Bukała ma ponad 15 lat doświadczenia w branży wysokich technologii, w tym ponad 10 lat na stanowiskach kierowniczych. Pracowała w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów (PIAP) zajmując się problemami robotów mobilnych na rzecz bezpieczeństwa i obronności. Potem, przez 8 lat pełniła funkcję Dyrektor Generalnej dwóch wiodących spółek kosmicznych w Polsce w ciekawym okresie narodzin przemysłowego sektora kosmicznego w naszym kraju. Przez 4,5 roku, do czasu przejścia do POLSA, zasiadała w Zarządzie Związku Pracodawców Sektora Kosmicznego. Od wielu lat działa, jako ekspert dla Komisji Europejskiej, Europejskiej Agencji Obrony, NATO i NCBiR. Prywatnie, matka dorosłego syna oraz zapalona żeglarka.
Airbus Defence and Space
dr inż. Anna Chrobry, Fizyk z wyksztalcenia, polska „Hidden Figure” w branży kosmicznej w Niemczech. Dla Airbusa ESM ORION, który zabierze pierwszą w historii kobietę – na Księżyc w ramach misji Artemis, opracowywała rozwiązania termalne, obecnie pracuje dla programu ORION ESM 1-9 jako Programme Management Oficer. Skupia sie również na kształtowaniu interdyscyplinarnego polsko-niemieckiego dwustopniowego programu magisterskiego Inżynieria i Zarządzanie Systemami Kosmicznymi na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bremie. Uhonorowana przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne (DPG) tytułem Inspirującej Fizyczki.
dr inż. Anna Chrobry, Fizyk z wyksztalcenia, polska „Hidden Figure” w branży kosmicznej w Niemczech. Dla Airbusa ESM ORION, który zabierze pierwszą w historii kobietę – na Księżyc w ramach misji Artemis, opracowywała rozwiązania termalne, obecnie pracuje dla programu ORION ESM 1-9 jako Programme Management Oficer. Skupia sie również na kształtowaniu interdyscyplinarnego polsko-niemieckiego dwustopniowego programu magisterskiego Inżynieria i Zarządzanie Systemami Kosmicznymi na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bremie. Uhonorowana przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne (DPG) tytułem Inspirującej Fizyczki.
